Wydana w 2015 roku powieść Serce umiera ostatnie jest książką, po którą sięga się z dużym zainteresowaniem, szczególnie jeżeli wcześniej miało się już w ręce inne propozycje Margaret Atwood. Kanadyjska pisarka, często wymieniana wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla, po raz kolejny sięga po powieść w stylu antyutopii.
Społeczeństwo Pozytronu
Rzecz dzieje się w niedalekiej przyszłości, w której ze względu na potężny kryzys gospodarczy ludzie stracili prace, a społeczeństwo pogrążyło się w chaosie. Stan i Charmaine decydują się wziąć udział w rokującym nadzieję na dobrobyt projekcie Pozytron, który przewiduje naprzemienne życie raz na wolności, a raz w więzieniu. Jednak obietnica wspaniałego życia szybko okazuje się „nie tak piękna, jak miała być”, a małżonkowie zaczynają się od siebie oddalać, próbując – każde na własną rękę – zrealizować swoje cele.
Uwikłani w skomplikowane relacje ze swoimi zmiennikami zaczynają odkrywają – każde na swój sposób – czym naprawdę jest projekt i dlaczego jest możliwe, by zapewnił swoim uczestnikom dostatnie życie, skoro „na zewnątrz” ludzie żyją w niedostatku. Zarówno Stan, jak i Charmaine będą musieli podjąć decyzje, które wpłyną na nich samych, jak i na współmałżonka. Postawieni przed trudnymi wyborami podejmą się realizacji zadań o jakich myśleli, że nie są do nich zdolni.
Komedia pomyłek, dziwaczna pościelowa farsa, fantastyczno-naukowy thriller więzienny, przewrotny, psychodeliczny kryminał – w taki sposób pisze o książce The Guardian i jest to bardzo zwięzła, acz trafna recenzja, która jednak jest także niejako „mrugnięciem oka” do czytelnika. Zachęcamy do przeczytania książki i samodzielnej oceny jej fabuły.
Tytuł: Serce umiera ostatnie
Tytuł oryginalny: The Heart Goes Last
Autor: Margaret Atwood
Tłumaczenie: Małgorzata Maruszkin
Wydawnictwo Wielka Litera, 2016
Oprawa: miękka
Liczba stron: 374